
En la aĝo de 87 jaroj, la 14-an de oktobro 2023 en Zagrebo forpasis Branko Repac, unu el multjaraj kroataj esperantistoj, plurobla donacinto de Dokumenta Esperanto-Centro kaj unu el ĝiaj plej grava subtenantoj kaj porparolantoj, kies nomo, kune kun la nomo de lia esperantista edzino Marija, estas ĉizira sur la memortabulo sur la domo de DEC. Li naskiĝis la 1-an de oktobro 1936 en Kosinj, en la regiono de Lika, vilaĝo kiu baldaŭ malaperos el la tersurfaco, ĉar ĝi estos subakvigita pro la konstruado de lago por la bezonoj de granda hidroelektrejo. Li finis ekonomian mezlernejon kaj laboris kiel oficisto. Li estis aŭtodidakta esperantisto ekde 1983. kaj membro de Esperanto-societo „Bude Borjan” en Zagrebo, en kiu plurfoje li okazigis prelegojn pri diversaj temoj. Kiel malbonvidanta persono li kunlaboris ankau kun blindula Espernto-societo en Zagrebo. Li ofte vizitadis diversajn Esperantajn aranĝojn, Universalajn Kongresojn, kongresojn de blindaj esperantistoj kaj naciajn Esperanto-kongresojn. Li estis ŝatanto de vojaĝoj, literaturo kaj legado. Dum la tempo kiam lia vidkapablo tion permesis al li, li legis paperajn librojn, sed kiam tio ne plu eblis, li aŭskultadis sonlibrojn, parkerigadis Esperantan poezion kaj ofte deklamis ĝin por konservi bonan lingvoscion de Esperanto. Tio ebligis al li resti tute lucida kunparolanto kaj bonega konanto de Esperanto ĝis la vivofino, kun kiu oni povis diskuti pri diversaj temoj.
Li donacadis financojn por diversaj Esperantaj projektoj, inkluzive de la aĉetaon de la sidejo de Kroata Esperanto-Ligo en Vodnikova strato 9 en Zagrebo kaj de la konstruigo de Dokumenta Esperanto-Centro en Đurđevac. Aparte li engaĝiĝis dum la aĉetado de arkivaj ŝrankoj por DEC, el kiuj du portas la nomojn de li kaj lia edzino Marija.
Ankoraŭ dum la vivo, li plufroje doncis al DEC siajn Esperanto-materialojn kaj dokumentojn, aparte siajn abundajn korepondaĵojn kaj fotojn.
La lastajn vivojarojn li pasigis tute blinda kaj izolita en sia loĝejo en Ukrajinska strato 9. Li estas enterigita en la tombejo Mirogoj en Zagrebo en la tombo n-ro 108, kampo 137A.
Eternan pacon al li kaj dankon por ĉio farita por Esperanto!